علائم ابتلا به ایدز

HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که به سلول های سیستم ایمنی بدن آسیب می رساند و توانایی شما را برای مبارزه با عفونت ها و بیماری های روزمره ضعیف می کند. ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) نامی است که برای توصیف تعدادی از عفونت‌ها و بیماری‌های بالقوه تهدیدکننده زندگی استفاده می‌شود که زمانی اتفاق می‌افتند که سیستم ایمنی بدن شما توسط ویروس HIV به شدت آسیب دیده باشد. در حالی که ایدز یک شرایط از بیماریست و نمی تواند از یک فرد به فرد دیگر منتقل شود، ویروس HIV می تواند. در حال حاضر هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد، اما درمان‌های دارویی بسیار مؤثری وجود دارد که اکثر افراد مبتلا به این ویروس را قادر می‌سازد تا زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. با تشخیص زودهنگام و درمان های موثر، اکثر افراد مبتلا به HIV به هیچ بیماری مرتبط با ایدز مبتلا نخواهند شد و عمری تقریباً طبیعی خواهند داشت.

 

بیماری ایدز چیست؟

HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن حمله می کند. اگر HIV درمان نشود، می تواند منجر به ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) شود. در حال حاضر هیچ درمان موثری وجود ندارد. هنگامی که افراد مبتلا به HIV می شوند، آن را برای تمام عمر دارند. اما با مراقبت های پزشکی مناسب می توان HIV را کنترل کرد. افراد مبتلا به HIV که درمان موثر HIV را دریافت می کنند می توانند زندگی طولانی و سالم داشته باشند و از شریک زندگی خود محافظت کنند.

 

تاریخچه ویروسHIV

عفونت HIV در انسان از نوعی شامپانزه در آفریقای مرکزی ناشی می شود. نسخه شامپانزه ای ویروس (به نام ویروس نقص ایمنی میمون یا SIV) احتمالاً زمانی به انسان منتقل شد که انسان این شامپانزه ها را برای گوشت شکار کرد و با خون آلوده آنها تماس پیدا کرد. مطالعات نشان می دهد که HIV ممکن است از اواخر دهه 1800 از شامپانزه به انسان منتقل شده باشد. طی چند دهه، HIV به آرامی در سراسر آفریقا و بعداً به سایر نقاط جهان گسترش یافت. ما می دانیم که این ویروس حداقل از اواسط تا اواخر دهه 1970 در ایالات متحده وجود داشته است.

 

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

 اگر فکر می کنید ممکن است به HIV آلوده شده باشید یا در خطر ابتلا به این ویروس هستید، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

علائم ابتلا به HIV

اکثر مردم 2 تا 6 هفته پس از ابتلا به HIV یک بیماری کوتاه مانند آنفولانزا را تجربه می کنند که یک یا 2 هفته طول می کشد. پس از ناپدید شدن این علائم، HIV ممکن است برای سال‌ها هیچ علامتی ایجاد نکند، اگرچه ویروس همچنان به سیستم ایمنی بدن شما آسیب می‌زند. این بدان معناست که بسیاری از افراد مبتلا به HIV نمی دانند که آلوده هستند. هر کسی که فکر می کند ممکن است HIV داشته باشد باید آزمایش دهد. به برخی از افراد که در معرض خطر ویژه قرار دارند توصیه می شود که آزمایشات منظمی را انجام دهند.

علائم احتمالی عبارتند از تب، لرز، راش، عرق شبانه، دردهای عضلانی، گلو درد، خستگی، غدد لنفاوی متورم و زخمهای دهان.

اما برخی از افراد ممکن است در طول عفونت حاد HIV احساس بیماری نکنند. این علائم به این معنی نیست که شما HIV دارید،سایر بیماری ها می توانند همین علائم را ایجاد کنند. اگر این علائم را دارید و فکر می کنید ممکن است در معرض اچ آی وی بوده اید، به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید. انجام آزمایش اچ‌آی‌وی تنها راهی است که مطمئن شوید.

علل ابتلا به HIV

اچ آی وی در مایعات بدن فرد مبتلا یافت می شود. این شامل مایع منی، مایعات واژن و مقعد، خون و شیر مادر است. ویروس HIV یک ویروس شکننده است و برای مدت طولانی در خارج از بدن زنده نمی ماند. HIV نمی تواند از طریق عرق، ادرار یا بزاق منتقل شود. رایج ترین راه ابتلا به اچ آی وی در انگلستان از طریق رابطه جنسی مقعدی یا واژینال بدون کاندوم است. راه های دیگر ابتلا به HIV عبارتند از: استفاده مشترک از سوزن، سرنگ یا سایر تجهیزات تزریقی،انتقال از مادر به نوزاد در دوران بارداری، تولد یا شیردهی؛ احتمال ابتلا به اچ آی وی از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کم است و به چیزهای زیادی بستگی دارد، مانند اینکه آیا شما رابطه جنسی دهانی دارید یا خیر و بهداشت دهان و دندان فردی که رابطه دهانی دارد.

 

عوامل خطر (عوامل مستعد کننده)

هر کس در هر سن، نژاد، جنس یا گرایش جنسی ممکن است به HIV/AIDS آلوده شود. با این حال، اگر:

• رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشید:هر بار که رابطه جنسی دارید از کاندوم جدید لاتکس یا پلی اورتان استفاده کنید.
• رابطه مقعدی از رابطه جنسی واژینال خطرناک تر است.
• اگر چندین شریک جنسی داشته باشید، خطر ابتلا به HIV افزایش می یابد.
• بیماری مقاربتی داشته باشید:بسیاری از بیماری های مقاربتی باعث ایجاد زخم های باز در ناحیه تناسلی شما می شوند. این زخم ها به عنوان دریچه ای برای ورود HIV به بدن شما عمل می کنند.
• از داروهای تزریقی (IV)استفاده کنید:افرادی که از داروهای IV استفاده می کنند اغلب از سوزن و سرنگ مشترک استفاده می کنند،این آنها را در معرض قطرات خون دیگران قرار می دهد. بیشتر از دیگران در معرض ابتلا قرار می‌گیرید.

راه های تشخیص HIV

تنها راه برای اطمینان از اینکه آیا HIV دارید یا خیر، انجام آزمایش است. دانستن وضعیت HIV به شما کمک می کند تا تصمیمات سالمی برای جلوگیری از ابتلا یا انتقال HIV بگیرید.

اگر فکر می کنید در معرض HIV قرار گرفته اید، در اسرع وقت به دنبال مشاوره پزشکی باشید. شما می‌توانید در مکان‌های مختلفی آزمایش شوید، از جمله در یک کلینیک عمومی، کلینیک‌های سلامت جنسی و کلینیک‌هایی که توسط خیریه‌ها اداره می‌شوند. خدمات آزمایش HIV را در نزدیکی خود پیدا کنید تنها راه برای فهمیدن اینکه آیا HIV دارید انجام آزمایش HIV است. این آزمایش شامل  نمونه ای از خون یا بزاق شما برای بررسی علائم عفونت است.

مهم است که بدانیم: داروی اورژانسی ضد اچ آی وی به نام پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP) در صورت شروع در عرض 72 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ممکن است از ابتلای شما جلوگیری کند - توصیه می شود در اسرع وقت و در حالت ایده آل ظرف 24 ساعت آن را شروع کنید.

تشخیص زودهنگام به این معنی است که می توانید درمان را زودتر شروع کنید، که می تواند شانس شما را برای کنترل ویروس بهبود بخشد، خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد و شانس انتقال ویروس به دیگران را کاهش دهد. هر دو آزمایش مثبت و منفی HIV ممکن است نیاز به تکرار 1 تا 3 ماه پس از مواجهه احتمالی با عفونت HIV داشته باشند (این دوره به عنوان دوره پنجره شناخته می شود)، اما برای کمک گرفتن نباید این مدت صبر کنید؛کلینیک‌ها ممکن است آزمایش خون با انگشت را ارائه دهند که می‌تواند در عرض چند دقیقه نتیجه را به شما بدهد، اما ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج یک آزمایش دقیق‌تر HIV را دریافت کنید. کیت‌های تست خانگی یا نمونه‌برداری خانگی برای خرید آنلاین یا از داروخانه‌ها در دسترس هستند؛بسته به نوع آزمایشی که استفاده می‌کنید، نتیجه شما در عرض چند دقیقه یا چند روز در دسترس خواهد بود. اگر اولین آزمایش شما حاکی از ابتلای شما به اچ آی وی باشد، برای تایید نتیجه باید آزمایش خون بیشتری انجام شود. اگر این مورد نیز مثبت باشد، برای آزمایش های بیشتر و بحث در مورد گزینه های درمانی خود به یک کلینیک تخصصی HIV ارجاع داده می شوید.

 

درمان HIV چگونه است؟

داروهای ضد ویروسی برای درمان HIV استفاده می شود. آنها با متوقف کردن تکثیر ویروس در بدن کار می کنند و به سیستم ایمنی اجازه می دهند خود را ترمیم کند و از آسیب بیشتر جلوگیری کند. این داروها به شکل قرص هستند که باید هر روز مصرف شوند. اچ آی وی می تواند به راحتی در برابر یک داروی HIV مقاومت ایجاد کند، اما مصرف ترکیبی از داروهای مختلف این احتمال را بسیار کمتر می کند. اکثر افراد مبتلا به HIV ترکیبی از داروها را مصرف می کنند. بسیار مهم است که هر روز طبق توصیه پزشک مصرف شوند. هدف از درمان HIV، داشتن بار ویروسی غیرقابل شناسایی است. این بدان معناست که سطح ویروس اچ آی وی در بدن شما به اندازه ای پایین است که با آزمایش تشخیص داده نمی شود.

زندگی با HIV

اگر با اچ آی وی زندگی می کنید، استفاده از درمان موثر HIV و غیرقابل شناسایی بودن به طور قابل توجهی خطر انتقال HIV را به دیگران کاهش می دهد. شما همچنین تشویق خواهید شد که:

• ورزش منظم انجام دهید
• یک رژیم غذایی سالم داشته باشید
•  سیگار نکشید

برای به حداقل رساندن خطر ابتلا به بیماری های جدی، تزریق سالانه آنفولانزا داشته باشید بدون درمان، سیستم ایمنی بدن به شدت آسیب می بیند و بیماری های تهدید کننده زندگی مانند سرطان و عفونت های شدید ممکن است رخ دهد. اگر قصد بارداری دارید، مهم است که با پزشک عمومی صحبت کنید. اگرچه نادر است، اما امکان انتقال HIV به کودک شما وجود دارد.

 

عوارض ابتلا به HIV

عفونت HIV سیستم ایمنی بدن شما را تضعیف می کند و احتمال ابتلا به بسیاری از عفونت ها و انواع خاصی از سرطان را افزایش می دهد.

 

پیشگیری از HIV

هرکسی که بدون کاندوم یا سوزن مشترک رابطه جنسی دارد در خطر ابتلا به HIV است. راه های موثر بسیاری برای پیشگیری یا کاهش خطر ابتلا به عفونت HIV وجود دارد، از جمله:

• استفاده از کاندوم برای رابطه جنسی
• پروفیلاکسی پس از مواجهه (PEP)
• پروفیلاکسی قبل از مواجهه (PrEP)
• درمان HIV برای کاهش بار ویروسی تا غیرقابل شناسایی شدن ویروس در بدن
• اگر از مواد مخدر استفاده می کنید، هرگز از سوزن یا سایر تجهیزات تزریقی مشترک، از جمله سرنگ، قاشق و سواب استفاده نکنید.

برای راهنمایی بیشتر در مورد بهترین راه برای کاهش خطر، با کلینیک سلامت جنسی یا یک پزشک عمومی صحبت کنید. برای افراد مبتلا به HIV، اگر از درمان موثر HIV استفاده کرده اید و بار ویروسی شما به مدت 6 ماه یا بیشتر غیرقابل تشخیص بوده است، به این معنی است که نمی توانید ویروس را از طریق رابطه جنسی منتقل کنید.

 

سخن آخر...

سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) یک بیماری مزمن و بالقوه تهدید کننده زندگی است که توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می شود. HIV با آسیب رساندن به سیستم ایمنی بدن، توانایی بدن شما برای مبارزه با عفونت و بیماری را مختل می کند. HIV یک عفونت مقاربتی (STI) است. همچنین می تواند از طریق تماس با خون آلوده یا از مادر به کودک در دوران بارداری، زایمان یا شیردهی سرایت کند. بدون دارو، ممکن است سالها طول بکشد تا اچ آی وی سیستم ایمنی شما را ضعیف کند تا جایی که شما به ایدز مبتلا شوید. هیچ درمانی برای HIV/AIDS وجود ندارد، اما داروها می توانند به طور چشمگیری پیشرفت بیماری را کاهش دهند. این داروها مرگ و میر ناشی از ایدز را در بسیاری از کشورهای توسعه یافته کاهش داده است.

 

این مقاله توسط دانشجویان پزشکی،سید مصطفی زمانی و عرفان باروتچی گردآوری و صحت علمی آن مورد تائید قرار گرفت.