مراقبت های حین بارداری

مراقبت های دوران بارداری مراقبت های بهداشتی است که در دوران بارداری دریافت می کنید. اگر می دانید باردار هستید یا فکر می کنید ممکن است باردار باشید، با پزشک خود تماس بگیرید تا ویزیت را تعیین کند. پزشک بارداری شما را برای معاینات متعدد در طول دوران بارداری برنامه ریزی می کند.

 

چرا به مراقبت های دوران بارداری نیاز دارم؟

مراقبت های دوران بارداری می تواند به سلامت شما و کودکتان کمک کند. نوزادان مادرانی که مراقبت های دوران بارداری را دریافت نمی کنند، سه برابر بیشتر از نوزادانی که تحت مراقبت قرار می گیرند، در معرض خطر کم وزنی و پنج برابر بیشتر احتمال دارد که سقط شوند.

پزشکان با مراجعه منظم به مادران می توانند مشکلات سلامتی را زود تشخیص دهند. این مراقبت ها به پزشکان اجازه می دهد تا به موقع آنها را درمان کنند. درمان زودهنگام می تواند بسیاری از مشکلات را درمان کرده و از مشکلات دیگر جلوگیری کند. پزشکان همچنین می توانند با زنان باردار در مورد کارهایی که می توانند برای شروع سالم زندگی نوزادان متولد نشده خود انجام دهند صحبت کنند.

همچنین بخوانید: آزمایش های معمول دوران بارداری

 

اگر به بارداری فکر می‌کنم چگونه می توانم از خود و بارداری احتمالی خود مراقبت کنم؟

قبل از اقدام برای بارداری باید مراقبت از خود را شروع کنید. به این مراقبت، سلامت قبل از بارداری می گویند. این بدان معنی است که بدانید در صورت باردار شدن، شرایط سلامتی و عوامل خطر چگونه می تواند بر شما یا جنین متولد نشده شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، برخی از غذاها، عادات و داروها می توانند به کودک شما آسیب بزنند (حتی قبل از باردار شدن). برخی از مشکلات سلامتی نیز می تواند بر بارداری تأثیر بگذارد.

قبل از بارداری با پزشک خود صحبت کنید تا بدانید چه کارهایی می توانید برای آماده سازی بدن خود انجام دهید. زنان باید قبل از شروع فعالیت جنسی خود را برای بارداری آماده کنند. در حالت ایده آل، زنان باید حداقل ۳ ماه به خود فرصت دهند تا قبل از باردار شدن آماده شوند.

پنج کار را می توانید قبل از بارداری انجام دهید که عبارتند از:

1. ۴۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم (۴۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم یا ۰.۴ تا ۰.۸ میلی گرم) اسید فولیک را هر روز به مدت حداقل ۳ ماه قبل از بارداری مصرف کنید تا خطر ابتلا به برخی از نقص های مادرزادی مغز و ستون فقرات را کاهش دهید. می توانید اسید فولیک را از برخی غذاها دریافت کنید. اما به سختی می توان تمام اسید فولیک مورد نیاز خود را تنها از غذاها دریافت کرد. مصرف ویتامین با اسید فولیک بهترین و ساده ترین راه برای اطمینان از دریافت کافی است.
2. سیگار کشیدن و نوشیدن الکل را کنار بگذارید. از پزشک خود کمک بخواهید.
3. اگر مشکل پزشکی دارید، مطمئن شوید که تحت کنترل است. برخی از بیماری ها عبارتند از آسم، دیابت، افسردگی، فشار خون بالا، چاقی، بیماری تیروئید یا صرع. مطمئن شوید که واکسن های شما به روز هستند و همه را زده اید.
4. در مورد داروهای بدون نسخه و نسخه ای که استفاده می کنید با پزشک خود صحبت کنید. این شامل مکمل های غذایی یا گیاهی هم است. برخی از داروها در دوران بارداری بی خطر نیستند. در عین حال، قطع داروهای مورد نیاز نیز می تواند مضر باشد.
5. از تماس با مواد سمی در محل کار و منزل که ممکن است مضر باشند خودداری کنید. از مواد شیمیایی و مدفوع گربه یا جوندگان دوری کنید.

 

برای مراقبت از خودم در بارداری و جنین چه کارهایی می‌توانم انجام دهم؟

این بایدها و نبایدها را دنبال کنید تا از خود و زندگی ارزشمندی که در درون شما رشد می‌کند مراقبت کنید:

بایدها و نبایدهای مراقبت های بهداشتی

• مراقبت های اولیه و منظم دوران بارداری را دریافت کنید. چه این اولین بارداری شما باشد و چه چندمین بارداری شما، مراقبت های بهداشتی بسیار مهم است. پزشک شما در هر ویزیت بررسی می کند تا از سلامت شما و کودک مطمئن شود. اگر مشکلی وجود دارد، اقدام اولیه به شما و کودک کمک خواهد کرد.
• هر روز یک مولتی ویتامین یا ویتامین دوران بارداری با ۴۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم (۴۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم یا ۰.۴ تا ۰.۸ میلی گرم) اسید فولیک مصرف کنید. اسید فولیک در مراحل اولیه بارداری بسیار مهم است، اما باید مصرف اسید فولیک را در طول بارداری تا آخر سه ماهه اول ادامه دهید.
• قبل از قطع هر دارو یا شروع هر داروی جدیدی از پزشک خود سوال کنید. برخی از داروها در دوران بارداری بی خطر نیستند. به خاطر داشته باشید که حتی داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی نیز ممکن است عوارض جانبی یا مشکلات دیگری ایجاد کنند. اما عدم استفاده از داروهای مورد نیاز نیز می تواند مضر باشد.
• از اشعه ایکس پرهیز کنید. اگر باید کارهای دندانپزشکی یا آزمایش های تشخیصی انجام دهید، به دندانپزشک یا پزشک خود بگویید که باردار هستید تا مراقبت های بیشتری انجام شود اما به یاد داشته باشید اگر برای تشخیص مشکلات مدیکال نیاز به اشعه ایکس هست آن را انجام دهید.
• واکسن آنفولانزا بزنید، زنان باردار ممکن است به دلیل آنفولانزا بسیار بیمار شوند و ممکن است به مراقبت های بیمارستانی نیاز داشته باشند.

 

بایدها و نبایدهای عادات غذایی

• انواع غذاهای سالم بخورید. میوه ها، سبزیجات، غلات کامل، غذاهای غنی از کلسیم و غذاهای کم چربی اشباع شده را انتخاب کنید. همچنین مطمئن شوید که مقدار زیادی مایعات به خصوص آب بنوشید.
• تمام مواد مغذی مورد نیاز روزانه خود از جمله آهن را دریافت کنید. دریافت آهن کافی از ابتلا به کم خونی که با زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد مرتبط است، جلوگیری می کند. خوردن انواع غذاهای سالم به شما کمک می کند تا مواد مغذی مورد نیاز کودک را دریافت کنید. اما از پزشک خود بپرسید که آیا نیاز به مصرف روزانه ویتامین یا مکمل آهن در دوران بارداری دارید تا مطمئن شوید که به اندازه کافی دریافت می کنید.
• از خود و کودکتان در برابر بیماری های ناشی از غذا، از جمله توکسوپلاسموز (TOK-soh-plaz-MOH-suhss) و لیستریا (lih-STEER-ee-uh) محافظت کنید. میوه ها و سبزیجات را قبل از خوردن بشویید. گوشت یا ماهی را نپخته یا نیم پز نخورید. همیشه غذاها را به درستی کنترل کنید، تمیز کنید، بپزید، بخورید و به درستی نگهداری کنید.
• ماهی های دارای جیوه زیاد از جمله اره ماهی، شاه ماهی، کوسه و تیله ماهی را نخورید.

 

بایدها و نبایدهای سبک زندگی

• وزن مناسبی به دست آورید. پزشک می تواند به شما بگوید که در طول بارداری چه مقدار باید افزایش وزن داشته باشید.
• سیگار نکشید، الکل ننوشید یا مواد مخدر مصرف نکنید. اینها می توانند باعث آسیب طولانی مدت یا مرگ کودک شما شوند. از پزشک خود برای ترک مواد مخدر کمک بخواهید.
• سعی کنید حداقل ۲ ساعت و ۳۰ دقیقه در هفته فعالیت هوازی با شدت متوسط ​​داشته باشید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید که این کار را نکنید. بهتر است تمرینات خود را در طول هفته پخش کنید. اگر قبل از بارداری به طور منظم ورزش می کردید، تا زمانی که وضعیت سلامتی شما تغییر نکند و در مورد سطح فعالیت خود در طول بارداری با پزشک خود صحبت کنید، می توانید سطح فعالیت خود را حفظ کنید.
• حمام خیلی داغ نگیرید یا از وان آب گرم یا سونا استفاده نکنید.
• به اندازه کافی بخوابید و راه هایی برای کنترل استرس پیدا کنید.
• مطلع شوید. کتاب بخوانید، ویدیو تماشا کنید، به کلاس زایمان بروید و با مادرانی که می شناسید صحبت کنید.
• از پزشک خود در مورد کلاس های آموزش زایمان برای شما و همسرتان سوال کنید. کلاس ها می توانند به شما کمک کنند تا برای تولد نوزاد خود آماده شوید.

 

بایدها و نبایدهای زیست محیطی

• از مواد شیمیایی مانند حشره کش ها، حلال ها (مانند برخی پاک کننده ها یا رقیق کننده های رنگ)، سرب، جیوه و رنگ (از جمله بخار رنگ) دوری کنید. روی برچسب همه محصولات هشدار بارداری وجود ندارد. اگر مطمئن نیستید که محصولی بی خطر است، قبل از استفاده از آن با پزشک خود سوال کنید. اگر نگران مضر بودن مواد شیمیایی مورد استفاده در محل کارتان هستید، با پزشک خود صحبت کنید.
• اگر گربه دارید، از پزشک خود در مورد توکسوپلاسموز بپرسید. این عفونت توسط یک انگل ایجاد می شود که گاهی در مدفوع گربه یافت می شود. اگر توکسوپلاسموز درمان نشود می تواند باعث نقص مادرزادی شود. شما می توانید با پرهیز از بستر گربه و پوشیدن دستکش هنگام باغبانی، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهید.
• از تماس با جوندگان، از جمله حیوانات خانگی، و با ادرار، مدفوع، یا مواد لانه آنها خودداری کنید. جوندگان می توانند حامل ویروسی باشند که می تواند برای جنین شما مضر یا حتی کشنده باشد.
• اقداماتی را برای جلوگیری از بیماری انجام دهید، مانند شستن مکرر دست ها. از دود سیگار دوری کنید.

 

فعلا قصد باردار شدن ندارم، آیا باید اسید فولیک را هر روز مصرف کنم؟

بله! نقایص مادرزادی مغز و ستون فقرات در مراحل اولیه بارداری اتفاق می افتد، اغلب قبل از اینکه زن بفهمد باردار است. تا زمانی که متوجه شود باردار است، ممکن است برای جلوگیری از این نقایص مادرزادی خیلی دیر شده باشد. همچنین نیمی از تمام بارداری ها در ایالات متحده برنامه ریزی نشده است. به این دلایل، همه زنانی که قادر به باردار شدن هستند، روزانه به ۴۰۰ تا ۸۰۰ میکروگرم اسید فولیک نیاز دارند.

همچنین بخوانید: آمنیوسنتز چیست؟ در طی آن چه اتفاقی می افتد؟

 

در دوران بارداری چند بار باید به پزشک مراجعه کنم؟

پزشک برنامه‌ای از تمام ملاقات‌هایی که باید در دوران بارداری داشته باشید را به شما می‌دهد. اکثر متخصصان توصیه می کنند که اینگونه به پزشک خود مراجعه کنید:

1. تقریباً یک بار در ماه برای هفته های ۴ تا ۲۸
2. دو بار در ماه برای هفته های ۲۸ تا ۳۶ هفتگی
3. هر هفته برای هفته های ۳۶ تا تولد

 اگر بیش از ۳۵ سال سن دارید یا بارداری شما در معرض خطر بالایی است، احتمالاً بیشتر به پزشک خود مراجعه خواهید کرد.

 

در ویزیت های دوران بارداری چه اتفاقی می افتد؟

• در طول اولین ویزیت قبل از زایمان، می توانید از پزشک خود انتظار داشته باشید
• در مورد سابقه سلامتی خود از جمله بیماری ها، عمل ها یا بارداری های قبلی بپرسد
• در مورد سابقه سلامت خانواده خود بپرسد
• یک معاینه فیزیکی کامل از جمله معاینه لگن و تست پاپ انجام گیرد
• درخواست آزمایش خون و ادرار را برای کارهای آزمایشگاهی کند
• فشار خون، قد و وزن را بررسی کند
• تاریخ روز زایمان را محاسبه کند
• به سوالات شما پاسخ دهد
• در اولین ویزیت باید سوال بپرسید و در مورد مسائل مربوط به بارداری خود صحبت کنید.

ویزیت های بعد از زایمان احتمالا کوتاه تر خواهد بود. پزشک سلامتی شما را بررسی می کند و مطمئن می شود که کودک همانطور که انتظار می رود رشد می کند. بیشتر بازدیدهای قبل از تولد شامل موارد زیر است:

• چک کردن فشار خون
• اندازه گیری افزایش وزن شما
• اندازه گیری شکم برای بررسی رشد کودک
• بررسی ضربان قلب نوزاد
• در حالی که باردار هستید، برخی از آزمایشات معمول را نیز انجام خواهید داد.
• برخی از آزمایش‌ها برای همه زنان پیشنهاد می‌شود، مانند آزمایش خون برای بررسی کم خونی، گروه خونی، بررسی از نظر HIV ، سیفلیس و کلامدیا و سایر عوامل. آزمایش‌های دیگری ممکن است بر اساس سن، سابقه سلامت شخصی یا خانوادگی، پیشینه قومیتی یا نتایج آزمایش‌های معمولی که انجام داده‌اید، ارائه شوند.

سن من بیش از ۳۰ سال است و می خواهم باردار شوم. آیا باید کار خاصی انجام دهم؟

با افزایش سن، شانس بیشتری برای تولد نوزادی با نقص مادرزادی دارید. با این حال، اکثر زنان در اواخر دهه ۳۰ و اوایل دهه ۴۰، نوزادان سالمی دارند. حتی قبل از شروع تلاش برای باردار شدن به طور منظم به پزشک مراجعه کنید. وی می تواند به شما کمک کند بدن خود را برای بارداری آماده کنید. وی همچنین می تواند به شما بگوید که سن چه تاثیری بر بارداری دارد. در دوران بارداری، مراجعه منظم به پزشک بسیار مهم است. به دلیل سن شما، پزشک احتمالاً آزمایش های اضافی را برای بررسی سلامت کودک شما پیشنهاد می کند.

روز به روز زنان بیشتری منتظرند تا در سنین ۳۰ و ۴۰ سالگی بچه دار شوند. در حالی که بسیاری از زنان در این سن هیچ مشکلی برای باردار شدن ندارند، باروری با افزایش سن کاهش می یابد. زنان بالای ۳۵ سال که پس از شش ماه تلاش باردار نمی شوند باید برای ارزیابی باروری به پزشک مراجعه کنند. کارشناسان، ناباروری را ناتوانی در باردار شدن پس از یک سال تلاش در افراد جوان و پس از شش ماه در افراد بالای ۳۵سال تعریف می کنند. اگر زنی سقط مکرر داشته باشد، به آن ناباروری نیز گفته می شود. اگر فکر می کنید ممکن است شما یا همسرتان نابارور باشید، با پزشک خود صحبت کنید. پزشکان می توانند به بسیاری از زوج های نابارور کمک کنند تا نوزادان سالمی داشته باشند.

 

در ادامه به طور اختصاصی به مراقبت سه ماهه اول بارداری می‌پردازیم

غربالگری سه ماهه اول یک آزمایش قبل از تولد نوزاد است که اطلاعات اولیه در مورد خطر ابتلای نوزاد به برخی شرایط کروموزومی، به ویژه، سندرم داون (تریزومی ۲۱) و توالی های اضافی کروموزوم ۱۸ (تریزومی ۱۸) را ارائه می دهد. غربالگری سه ماهه اول که تست ترکیبی سه ماهه اول نیز نامیده می شود، دارای دو مرحله است:

• آزمایش خون برای اندازه گیری سطح دو ماده خاص بارداری در خون مادر: پروتئین پلاسما مرتبط با بارداری (bhcG)-A (PAPP-A) و گنادوتروپین جفتی انسانی (HCG)
• معاینه اولتراسوند برای اندازه گیری اندازه فضای خالی در بافت پشت گردن نوزاد (NT)

به طور معمول، غربالگری سه ماهه اول بین هفته های ۱۱ تا ۱۴ بارداری انجام می شود. با استفاده از سن شما و نتایج آزمایش خون و سونوگرافی، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند خطر حاملگی نوزاد مبتلا به سندرم داون یا تریزومی ۱۸ را اندازه‌گیری کند. اگر نتایج نشان می دهد که سطح خطر شما متوسط یا زیاد است، ممکن است غربالگری سه ماهه اول را با آزمایش دیگری که قطعی تر است دنبال کنند.

چرا غربالگری باید صورت گیرد؟

غربالگری سه ماهه اول بارداری برای ارزیابی خطر حاملگی نوزاد مبتلا به سندرم داون انجام می شود. این آزمایش همچنین اطلاعاتی در مورد خطر تریزومی ۱۸ ارائه می دهد. سندرم داون باعث اختلالات مادام العمر در رشد ذهنی و اجتماعی و همچنین نگرانی های جسمی مختلف می شود. تریزومی ۱۸ باعث تاخیرهای شدیدتر می شود و اغلب تا سن ۱ سالگی کشنده است. غربالگری سه ماهه اول خطر نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا را ارزیابی نمی کند.

از آنجایی که غربالگری سه ماهه اول را می توان زودتر از سایر آزمایشات غربالگری قبل از تولد انجام داد، نتایج را در اوایل بارداری خواهید دید. این به شما زمان بیشتری برای تصمیم گیری در مورد آزمایش های تشخیصی بیشتر، دوره بارداری، درمان پزشکی و مدیریت در حین و پس از زایمان می دهد. اگر کودک شما در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به سندرم داون باشد، زمان بیشتری برای آماده شدن برای امکان مراقبت از کودکی که نیازهای ویژه دارد، خواهید داشت.

سایر آزمایشات غربالگری را می توان در اواخر بارداری انجام داد. به عنوان مثال، آزمایش چهارگانه، آزمایش خونی است که معمولاً بین هفته های ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام می شود. آزمایش چهارگانه می تواند خطر حمل نوزاد مبتلا به سندرم داون یا تریزومی ۱۸ و همچنین نقص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا را ارزیابی کند. برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ترجیح می دهند نتایج غربالگری سه ماهه اول را با آزمایش چهارگانه ترکیب کنند. این غربالگری یکپارچه نامیده می شود. این می تواند میزان تشخیص سندرم داون را بیشتر کند.

غربالگری سه ماهه اول اختیاری است. نتایج آزمایش فقط نشان می دهد که آیا شما در معرض خطر حاملگی نوزادی با سندرم داون یا تریزومی ۱۸ هستید یانه، نه اینکه آیا کودک شما واقعاً یکی از این شرایط را دارد یا خیر.

 

نتایج غربالگری

ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما از سن شما و نتایج آزمایش خون و معاینه اولتراسوند برای ارزیابی خطر حاملگی نوزاد مبتلا به سندرم داون یا تریزومی ۱۸ استفاده می‌کند. عوامل دیگر (مانند بارداری قبلی سندرم داون) نیز ممکن است بر خطر شما تأثیر بگذارند.

نتایج غربالگری سه ماهه اول به صورت مثبت یا منفی و همچنین به عنوان یک احتمال، مانند خطر ۱ در ۲۵۰ حاملگی نوزاد مبتلا به سندرم داون، ارائه می شود. غربالگری سه ماهه اول به درستی حدود ۸۵ درصد از زنانی را که حامل نوزادی مبتلا به سندرم داون هستند، شناسایی می کند. حدود ۵ درصد از زنان نتیجه مثبت کاذب دارند، به این معنی که نتیجه آزمایش مثبت است اما نوزاد در واقع سندرم داون ندارد.

هنگامی که نتایج آزمایش خود را در نظر می گیرید، به یاد داشته باشید که غربالگری سه ماهه اول تنها خطر کلی شما برای حمل نوزادی با سندرم داون یا تریزومی ۱۸ را نشان می دهد. یک نتیجه کم خطر تضمین نمی کند که کودک شما یکی از این شرایط را نداشته باشد. به همین ترتیب، یک نتیجه پرخطر تضمین نمی کند که کودک شما با یکی از این شرایط متولد شود.

اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی و متخصص ژنتیک در مورد گزینه‌های شما از جمله آزمایش‌های اضافی بحث خواهند کرد. مثلا:

غربالگری DNA بدون سلول قبل از تولد (cfDNA). این یک آزمایش خون پیچیده است که DNA جنین را در جریان خون مادر بررسی می‌کند تا مشخص کند که آیا کودک شما در معرض خطر سندرم داون، توالی‌های اضافی کروموزوم ۱۳ (تریزومی ۱۳) یا توالی‌های اضافی کروموزوم ۱۸ (تریزومی ۱۸) است یا خیر. برخی از اشکال غربالگری cfDNA همچنین سایر مشکلات کروموزومی را غربالگری می کند و اطلاعاتی در مورد جنسیت جنین ارائه می دهد. یک نتیجه طبیعی ممکن است نیاز به یک آزمایش تشخیصی  تهاجمی تر را برطرف کند.

 

نمونه برداری از پرزهای کوریونی (CVS)

از CVS می توان برای تشخیص بیماری های کروموزومی مانند سندرم داون استفاده کرد. در طول CVS، که معمولا در سه ماهه اول انجام می شود، نمونه ای از بافت جفت برای آزمایش برداشته می شود. CVS خطر کمی برای سقط جنین دارد.

آمنیوسنتز

آمنیوسنتز می تواند برای تشخیص بیماری های کروموزومی مانند سندرم داون و نقایص لوله عصبی مانند اسپینا بیفیدا استفاده شود. در طی آمنیوسنتز که معمولاً در سه ماهه دوم بارداری انجام می شود، نمونه ای از مایع آمنیوتیک برای آزمایش از رحم خارج می شود. مانند CVS، آمنیوسنتز نیز خطر کمی برای سقط جنین دارد.

پزشک شما یا مشاور ژنتیک به شما کمک می‌کند تا نتایج آزمایش خود و معنای نتایج را برای بارداری خود درک کنید.

 

به طور خلاصه

تست های قبل از تولد، از جمله غربالگری و تست های تشخیصی، می تواند اطلاعات ارزشمندی در مورد سلامت کودک شما ارائه دهد.ممکن است نگران باشید که کودک شما مشکلات سلامتی داشته باشد. در حالی که اکثر نوزادان سالم به دنیا می آیند، اما مهم است که گزینه های خود را برای به دست آوردن جزئیات در مورد سلامت کودک خود بدانید.

 

این مقاله توسط سید مصطفی زمانی،دانشجوی پزشکی گردآوری و صحت علمی آن مورد تایید قرار گرفت.