نحوه گرفتن نوارقلب

پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند یک نوار قلب که EKG یا ECG نیز نامیده می شود برای بررسی علائم بیماری قلبی انجام دهید. این فرایند آزمایشی است که فعالیت الکتریکی شما را از طریق تکه های الکترود کوچکی که به پوست سینه، بازوها و پاهای شما چسبانده میشود ثبت می کند. EKG سریع، ایمن و بدون درد است. با این آزمایش، پزشک شما قادر خواهد بود:

• تشخیص حمله قلبی
• ریتم قلب را بررسی کند
• بررسی کند که آیا جریان خون ضعیفی به عضله قلب دارید (به این حالت ایسکمی می گویند).
• موارد غیر طبیعی مانند ضخیم شدن عضله قلب را بررسی کند -تشخیص دهید که آیا اختلالات الکترولیت قابل توجهی وجود دارد، مانند پتاسیم بالا یا کلسیم بالا یا پایین.

 

مشاهده و خرید دستگاه نوارقلب پرتابل خانگی

 

معرفی الکتروکاردیوگرام

الکتروکاردیوگرام سیگنال های الکتریکی قلب را ثبت می کند. این فرایند یک روش رایج و بدون درد است که برای تشخیص سریع مشکلات قلبی و نظارت بر سلامت قلب استفاده می شود. الکتروکاردیوگرام که ECG یا EKG نیز نامیده می شود اغلب در مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، کلینیک یا اتاق بیمارستان انجام می شود. دستگاه های نوار قلب از تجهیزات استاندارد در اتاق های عمل و آمبولانس ها هستند. برخی از دستگاه‌های شخصی مانند ساعت‌های هوشمند، مانیتورینگ ECG را نیز ارائه می‌دهند.

تاریخچه پیدایش EKG

دهه آخر قرن نوزدهم شاهد ظهور عصر جدیدی بود که در آن پزشکان از فناوری همراه با گرفتن شرح حال کلاسیک و معاینه فیزیکی برای تشخیص بیماری قلبی استفاده کردند. معرفی اشعه ایکس و الکتروکاردیوگراف (الکتروکاردیوگرام) اطلاعات عینی در مورد ساختار و عملکرد قلب ارائه کرد. در نیمه اول قرن بیستم، تعدادی از افراد مبتکر دنباله ای جذاب از اکتشافات و اختراعات را به حرکت درآوردند که منجر به ساخت الکتروکاردیوگرام ۱۲ لیدی شد، همانطور که اکنون می شناسیم. امروزه الکتروکاردیوگرافی بخش مهمی از ارزیابی اولیه بیمارانی است که با شکایات قلبی مراجعه می کنند. به عنوان اولین ابزار تشخیصی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در سطوح مختلف آموزش و تخصص اغلب تفسیر الکتروکاردیوگرام را ضروری می دانند. این احتمال وجود دارد که درک مبنای الکتریکی الکتروکاردیوگرام احتمال خطا را کاهش دهد. درک اختلالات پشت پدیده های الکتروکاردیوگرافی می تواند نیاز به به خاطر سپردن مواردی را که ممکن است لیست بی پایانی از الگوها به نظر برسد را کاهش دهد.

 

نوار قلب، از روی نیمکت تا کنار تخت بیمار

 همانطور که الکتروکاردیوگراف گالوانومتر رشته ای برای استفاده بالینی در دسترس قرار گرفت، پیشرفت هایی برای کاربردی تر کردن آن انجام شد. الکتروکاردیوگرام های قبلی ثبت شده توسط والر از پنج الکترود، یکی در هر یک از چهار اندام و دهان، با ۱۰ لید مشتق شده از ترکیبات مختلف استفاده می کردند. آینهوون توانست تعداد الکترودها را با حذف الکترودهایی که فکر می‌کرد کمترین عملکرد را دارند، یعنی الکترودهای پای راست و دهان، به سه کاهش دهد. از سه لید به دست آمده برای ساخت مثلث انیتهوون استفاده شد که تا به امروز یک مفهوم مهم است. در سال ۱۹۲۴، آینهوون جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی را برای اختراع الکتروکاردیوگراف دریافت کرد. اولین الکترودها سیلندرهایی از محلول الکترولیت بودند که در آن اندام‌ها شسته می‌شدند. لیدهای مثبت روی بازو و پای چپ قرار داده شدند تا انحرافات مثبتی در ردیابی الکتروکاردیوگرام ایجاد کنند، زیرا مشخص شد که فعالیت الکتریکی طبیعی قلب از ربع بالا سمت راست به ربع چپ به پایین است. سر ادوارد شافر از دانشگاه ادینبورگ اولین کسی بود که یک الکتروگراف گالوانومتر رشته ای را برای استفاده بالینی در سال ۱۹۰۸ خریداری کرد و اولین دستگاه الکتروکاردیوگرام در سال ۱۹۰۹ توسط دکتر آلفرد کوهن در بیمارستان Mt. Sinai در نیویورک به ایالات متحده معرفی شد.

 

پیشنهاد می‌شود: جهت دیدن نوار قلب بیماران مختلف و بررسی و تحلیل آن به مدیگرام بپیوندید! 

 

استفاده امروزی از الکتروکاردیوگرام

امروزه الکتروکاردیوگرافی بخشی ضروری از ارزیابی اولیه برای بیمارانی است که با شکایات قلبی مراجعه می کنند. به طور خاص، نقش مهمی به عنوان یک ابزار غیر تهاجمی و مقرون به صرفه برای ارزیابی آریتمی ها و بیماری ایسکمیک قلبی ایفا می کند. به عنوان اولین ابزار تشخیصی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی در سطوح مختلف آموزش و تخصص، غالباً داشتن توانایی تفسیر الکتروکاردیوگرام را ضروری می دانند. این احتمال وجود دارد که درک مبنای الکتریکی الکتروکاردیوگرام احتمال خطا را کاهش دهد. درک اختلالات پشت پدیده های الکتروکاردیوگرافی می تواند نیاز به به خاطر سپردن مواردی را که ممکن است لیست بی پایانی از الگوها به نظر برسد را کاهش دهد.

همچنین ببینید: نسل جدید دستگاه های نوارقلب بدون نیاز به چسب و ژل

 

در چه مواردی از EKG یا همان نوار قلب استفاده میشود؟

الکتروکاردیوگرام یک روش بدون درد و غیر تهاجمی برای کمک به تشخیص بسیاری از مشکلات رایج قلبی است. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است از الکتروکاردیوگرام برای تعیین یا تشخیص موارد زیر استفاده کند:

• ریتم نامنظم قلب (آریتمی قلبی)
• اگر انسداد یا باریک شدن عروق در قلب (بیماری عروق کرونر) باعث درد قفسه سینه یا حمله قلبی شود.
• این که آیا قبلاً حمله قلبی داشته اید.
• برخی از درمان‌های بیماری قلبی، مانند ضربان‌ساز، چقدر خوب کار می‌کنند.

در صورت داشتن هر یک از علائم و نشانه های زیر ممکن است نیاز به نوار قلب داشته باشید:

• درد قفسه سینه
• سرگیجه، سبکی سر یا گیجی
• تپش قلب
• نبض سریع
• تنگی نفس
• ضعفف خستگی یا کاهش توانایی ورزش کردن

انجمن قلب آمریکا استفاده از الکتروکاردیوگرام را برای ارزیابی بزرگسالان کم خطر که علائمی ندارند توصیه نمی کند. اما اگر سابقه خانوادگی بیماری قلبی دارید، ممکن است پزشک شما الکتروکاردیوگرام را به عنوان غربالگری پیشنهاد کند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشید. علائم که گاه پیدا شده و از بین میروند، ممکن است در طول ضبط استاندارد ECG شناسایی نشوند. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است نظارت از راه دور یا مداوم ECG را توصیه کند.

دو مورد نظارت از راه دور یا مداوم ECG وجود دارد:

• مانیتور هولتر (Holter monitor): هولتر مانیتور یک دستگاه پوشیدنی کوچک است که ECG مداوم را معمولا بین 24 تا 48 ساعت ثبت می کند.
• مانیتور رویداد (Event monitor): این دستگاه قابل حمل شبیه مانیتور هولتر است، اما تنها در زمان‌های معینی و هر بار چند دقیقه ضبط می‌کند. شما می توانید آن را بیشتر از مانیتور هولتر بپوشید، معمولاً 30 روز،معمولاً وقتی علائم را احساس می کنید دکمه ای را فشار می دهید. هنگامی که ریتم نامنظم تشخیص داده شود، برخی از دستگاه ها به طور خودکار آن را ضبط می کنند. 

 

ریسک های استفاده از EKG

الکتروکاردیوگرام یک روش بی خطر است. خطر برق گرفتگی در طول آزمایش وجود ندارد زیرا الکترودهای استفاده شده الکتریسیته تولید نمی کنند. الکترودها فقط فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کنند. ممکن است هنگام برداشتن الکترودها، ناراحتی جزئی داشته باشید، شبیه به برداشتن بانداژ. برخی افراد در جایی که الکترودها  ها قرار داده شده اند، راش خفیف ایجاد می کنند.

 

فرایند گرفتن نوار قلب

 هیچ آمادگی خاصی برای الکتروکاردیوگرام استاندارد لازم نیست. در مورد هر گونه دارو و مکملی که مصرف می کنید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بگویید. اینها اغلب می توانند بر نتایج ECG تأثیر بگذارند. الکتروکاردیوگرام را می توان در مطب ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی یا بیمارستان انجام داد.

1. قبل از گرفتن نوارقلب: ممکن است از شما خواسته شود که لباس بیمارستان بپوشید. اگر در قسمت‌هایی از بدنتان که الکترودها در آن قرار می‌گیرند مو دارید، پزشک ممکن است موها را بتراشد تا الکترودها بچسبند. هنگامی که آماده شدید، معمولاً از شما خواسته می شود که روی تخت معاینه دراز بکشید.
2. در حین گرفتن نوارقلب: در طول  فرایند ECG، حداکثر ۱۲ حسگر (الکترود) به قفسه سینه و اندام ها متصل می شود. الکترودها تکه های چسبنده با سیم هایی هستند که به مانیتور متصل می شوند. آنها سیگنال های الکتریکی را که باعث ضربان قلب می شود را ضبط می کنند. یک کامپیوتر اطلاعات را ثبت می کند و آن را به صورت امواج روی مانیتور یا روی کاغذ نمایش می دهد. شما می توانید در طول آزمایش نفس بکشید، اما باید بی حرکت دراز بکشید. مطمئن شوید که گرم هستید و آماده اید که بی حرکت دراز بکشید. حرکت، صحبت کردن یا لرزیدن ممکن است در نتایج آزمایش اختلال ایجاد کند. ECG استاندارد معمولا چند دقیقه طول می کشد.
3. بعد از گرفتن نور قلب: معمولاً می توانید پس از نوار قلب به فعالیت های معمول خود بازگردید.

مراحل گرفتن نوار قلب

۱. آماده سازی پوست

پوست باید خشک، بدون مو و بدون چربی باشد. موهایی را بتراشید که احتمالاً مانع از قرار دادن الکترود می شوند. الکترودها باید با پوست بیمار تماس کامل داشته باشند. برای چسبندگی بهتر الکترود و پوست بدون چربی، ناحیه مورد نظر را با یک پد آماده سازی الکلی یا گازی که با تنتور بنزوئین پوشانده شده است، مالش دهید. مقاومت الکتریکی پوست را با 5 تا 10 ضربه ملایم کاهش دهید. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که سیگنال های الکتریکی قلب به الکترودها منتقل می شود. محیطی را ایجاد کنید که از تعریق زیاد بیمار جلوگیری کند.

۲. جایگذاری الکترودها

دستگاه نوار قلب،به عنوان یک ابزار تشخیصی غیر تهاجمی و در عین حال با ارزش، ECG 12 لید قلب را ثبت می کند. هنگامی که ECG به طور دقیق تفسیر شود، می تواند تعداد زیادی از بیماری های قلبی - از آریتمی تا بیماری عروق کرونر قلب و عدم تعادل الکترولیت ها را شناسایی و نظارت کند. از زمان اولین کاردیوگرام ثبت شده در سال 1903، گام های بزرگی در ضبط و تفسیر ECG برداشته شده است. امروزه، ECG 12-Lead یک ابزار تشخیصی استاندارد در میان امدادگران، EMTs و کارکنان بیمارستان است. برای اندازه گیری دقیق فعالیت الکتریکی قلب، قرار دادن صحیح الکترود ها بسیار مهم است. در ECG 12 لید، 12 لید وجود دارد که با استفاده از 10 الکترود محاسبه می شود.

- جایگذاری الکترودهای قفسه سینه (پیش کوردیال)

• V1 - چهارمین فضای بین دنده ای در راست جناغ
• V2 - چهارمین فضای بین دنده ای در چپ جناغ
• V3 - میانه فضای بین قرار دادن V2 و V4
• V4 - پنجمین فضای بین دنده ای در خط میانی ترقوه
• V5 - خط زیر بغل قدامی در همان سطح افقی V4
• V6 - خط میانی زیر بغل در همان سطح افقی قرداد دادن V4 و V5

- محل قرارگیری الکترودهای اندامی

• RA (بازوی راست) - هر جایی بین شانه راست و آرنج راست
• RL (پای راست) - در هر نقطه زیر تنه راست و بالای مچ پای راست
• LA (بازوی چپ) - هر جایی بین شانه چپ و آرنج چپ
• LL (پای چپ) - در هر نقطه زیر نیم تنه چپ و بالای مچ پای چپ

لیدهای اندامی را می توان روی بازوها و ران نیز قرار داد. با این حال، باید یکنواختی بافت در محل شما وجود داشته باشد. به عنوان مثال، یک الکترود را روی مچ دست راست و یک الکترود را روی بازوی چپ وصل نکنید. برای بیماران زن، لیدهای V3-V6 را زیر سینه چپ قرار دهید. از نوک سینه ها به عنوان نقاط مرجع در قرار دادن الکترود برای مردان و زنان استفاده نکنید زیرا محل نوک پستان از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

 

نسل جدیدی از دستگاه‌های نوار قلب

امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی نسل جدیدی از تجهیزات پزشکی معرفی شده اند که استفاده از انها راحت تر و سلامت فرد محفوظ تر است. در اینباره دستگاه های ضبط نوار قلب هم از پیشرفت علم بی نصیب نمانده اند و دستگاه های به روز تر و کارامد تر وارد بازار شده اند. از جمله آنها می‌توان به دستگاه مانیتورینگ قلبی پرتابل اشاره کرد. که تکنولوژی این دستگاه توسط شرکت نبض طراحی و تولید گردیده است و تحت عنوان دستگاه NH1 به بازار عرضه شده است این دستگاه پرتابل است و کاربرد شخصی دارد  این بدان معنی است که  با استفاده از ان دیگر نیازی به مراجعه به بیمارستان نیست و  تنها با گذشت ۳۰ ثانیه اطلاعات نوار قلب را در اختیار کاربر قرار می‌دهد و استفاده از ان محدود به زمان و مکان نیست.

دستگاه ضبط نوار قلب NH1 از الکترود های خشک استفاده می‌کند و نیازی به چسب و ژل ندارد از این رو لازم نیست همانند مدل بیمارستانی الکترود های چسبنده با سیم به بدن کاربر متصل شود و تنها با استفاده از پوست دست و  پای چپ نوار قلب کاربر را می‌گیرد در نتیجه کاربر ملزم به دراوردن لباس خود و تراشیدن موی بدن خود نمی‌باشد. این دستگاه امکان دریافت داده تک لید و ۶ لید را از بدن انسان دارد و با استفاده از لیدهای اندامی نوار قلب را رسم می‌کند به عبارت دیگر با استفاده از این دستگاه میتوان سیگنال ECG , PPG  (نوار قلب) را مشاهده کرد برای  استفاده در حالت تک کانال کافی است الکترودهای روی دستگاه با انگشتان دست لمس شود و برای حالت شش کانال کافی است علاوه بر دست ها، الکترود پایینی دستگاه به مچ پا (و یا با اطلاع پزشک به زانو) متصل شود.

در طی گرفتن نوار قلب از کاربر توسط این دستگاه داده ها از طریق بلوتوث به اپلیکیشن نبض منتقل شده و سیگنال دریافتی (ECG,PPG) و ضربان قلب  به صورت آنی در اپلیکیشن نمایش داده می‌شود و  پس از اتمام دریافت داده، کاربر به صفحه تحلیل منتقل می‌شود که در این صفحه نمودار HRV، بازه QRS و بازه RR نمایش داده می‌شود که تحلیل نوار قلب را راحت تر می‌کند و در نهایت پی دی اف نوار قلب در اختیار کاربر قرار می‌گیرد که امکان ذخیره و باز نشر آن را دارد و درواقع امکان ویزیت مجازی با پزشک را برای شخص فراهم می‌کند.

.تکنولوژی این دستگاه به گونه ای است که می‌تواند روزانه استفاده شود و جزیی از روتین زندگی سالم باشد و با استفاده از آن دیگر لازم به صرف انرژی برای رفتن به بیمارستان نیست و بسیار مناسب برای افرادی است که می‌خواهند روزانه از سلامت قلب خود آگاه شوند

نتایج بعد از گرفتن نوار قلب

پزشک شما ممکن است نتایج را در همان روز الکتروکاردیوگرام یا در قرار بعدی شما،با شما در میان بگذارد.

نتایج ECG می تواند جزئیات زیر را به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی بدهد:

• ضربان قلب: معمولا ضربان قلب را می توان با بررسی نبض اندازه گیری کرد. اگر نبض شما به سختی قابل تشخیص باشد یا خیلی سریع یا نامنظم باشد و نتوان دقیق شمارش کرد، نوار قلب ممکن است مفید باشد. ECG می تواند به شناسایی ضربان قلب غیرمعمول سریع (تاکی کاردی) یا ضربان قلب غیرمعمول آهسته (برادی کاردی) کمک کند.
• ریتم قلب: ECG می تواند ضربان قلب نامنظم (آریتمی) را تشخیص دهد (مانند فیبریلاسیون دهلیزی) هنگامی که هر بخشی از سیستم الکتریکی قلب به درستی کار نمی کند، ممکن است آریتمی رخ دهد.
• حمله قلبی: نوار قلب می تواند شواهدی از حمله قلبی قبلی یا حمله ای که در حال حاضر در حال وقوع است را نشان دهد. الگوهای ECG ممکن است به تعیین اینکه کدام قسمت از قلب آسیب دیده است و همچنین میزان آسیب کمک می کند.
• خون و اکسیژن رسانی به قلب: ECG انجام شده در حالی که علائم دارید می تواند به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما کمک کند تا تعیین کند که آیا کاهش جریان خون در عضله قلب باعث درد قفسه سینه می شود یا خیر.
• تغییر ساختار قلب: ECG می تواند سرنخ هایی در مورد بزرگ شدن قلب، نقایص قلبی و سایر مشکلات قلبی ارائه دهد.

اگر نتایج نشان دهنده مشکل ریتم قلب باشد، ممکن است به نوار قلب دیگری یا آزمایش دیگری مانند اکوکاردیوگرام نیاز داشته باشید. درمان بستگی به این دارد که چه چیزی باعث علائم و نشانه های شما شده است.

 

به طور خلاصه

از زمان الکتروکاردیوگرام اولیه Einthoven، نیم قرن گذشت تا اینکه به الکتروکاردیوگرام 12 لید که اکنون می شناسیم، تکامل یافت. در هر مرحله از این فرآیند به ظاهر آهسته، پزشکان از الکتروکاردیوگرام به عنوان یک ابزار بالینی ضروری استقبال کردند. با این حال، با گذشت زمان، آنها کمبودهای آن نسخه های محدود قبلی را تشخیص دادند. این شناخت کمبود بود که پزشکان و دانشمندان را وادار کرد تا این فناوری را بهبود بخشند و امکان بهینه سازی این ابزار غیرتهاجمی را فراهم کنند. الکتروکاردیوگرافی نقش مهمی در درک ما از بیماری قلبی داشته است. EKG همراه با فرزندان خود، الکتروفیزیولوژی، داور نهایی ماهیت اختلالات ریتم باقی می ماند. علاوه بر این، ارزش زیادی در مدیریت بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی دارد. این اختراع یکی از اولین تکه‌های فناوری بود که با ارائه داده‌های عینی در مورد عملکرد و ساختار بدن انسان، مهارت‌های بالینی پزشکان را تکمیل کرد. بسیاری از محققین به توسعه و اصلاح الکتروکاردیوگراف کمک کردند. ما امیدواریم که دانش تکامل این فناوری پرکاربرد به تفسیر آن کمک کند.

 

این مقاله توسط دانشجویان پزشکی سید مصطفی زمانی و عرفان باروتچی گردآوری و صحت علمی آن مورد تائید قرار گرفت.