شرایط پیوند پانکراس

شرایط پیوند پانکراس

پیوند پانکراس یا لوزالمعده نوعی جراحی است که در آن شما یک پانکراس اهدایی سالم را دریافت می‌کنید.

پیوند پانکراس برای برخی افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ مناسب‌ترین گزینه است. دیابت نوع ۱ یک بیماری خود‌ایمنی است که در آن پانکراس تولید هورمون انسولین را متوقف می‌کند. درمان معمول دیابت نوع ۱ شامل تزریقات روزانه‌ی انسولین است.

در طی پیوند پانکراس، شما یک پانکراس سالم را از یک اهدا‌کننده‌ی فوت شده دریافت خواهید کرد. اگر دیابت شما باعث نارسایی کلیه شده است، جراح شما همچنین ممکن است پیوند کلیه را همزمان انجام دهد. پیوند کلیه را می‌توان زودتر یا حتی بعد از پیوند پانکراس انجام داد.

 

 

در پیوند پانکراس، پانکراس شما در بدن شما باقی می ماند. جراح به طور کلی پانکراس جدید را به روده‌ی شما متصل می‌کند، بنابراین ممکن است شیره‌های گوارشی آن نشت کند. پس از یک پیوند موفقیت آمیز، دیگر نیازی به مصرف انسولین نخواهید داشت. در عوض، پانکراس جدید انسولین را برای شما خواهد خواست. شما همچنین می‌توانید یک رژیم غذایی معمولی داشته باشید. دوره‌های قند خون پایین (یا بسیار بالا) یا شوک انسولین اندکی خواهید داشت یا اصلاً نخواهید داشت و احتمال آسیب کلیوی شما کاهش خواهد یافت.

 

چه کسی کاندید پیوند است؟

کاندید‌های پیوند پانکراس به طور کلی مبتلا به دیابت نوع ۱ هستند، که معمولاً همراه با آسیب کلیه، آسیب عصبی، مشکلات چشمی یا عارضه‌ی دیگر این بیماری است. معمولاً ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی پیوند را برای فردی در نظر می گیرند که دیابت آن حتی با درمان پزشکی از کنترل خارج است. این امر به ویژه وقتی صدق می‌کند که قند خون پایین (هیپوگلیسمی) یک مشکل طولانی مدت است. افراد منتخب مبتلا به دیابت نوع 2 نیز پیوند پانکراس را دریافت کرده‌اند. پیوند پانکراس در افرادی که بیماری قلبی یا عروق خونی ندارند نیز به‌بهترین شکل مؤثر واقع می‌شود. اگر پیوند پانکراس را انتخاب ‌کنید، ممکن است از شما خواسته شود که قبل از عمل سیگار را ترک کرده یا وزن خود را کاهش دهید.

 

خطرات پیوند پانکراس چیست؟

خطرات این عمل عفونت و رد عضو است. رد زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به عضو جدید به عنوان یک مهاجم «خارجی»  جدید حمله می‌کند. برای کاهش احتمالات رد، تیم مراقبت‌های بهداشتی سعی می‌کند نوع خون و بافت اهدا‌کننده عضو را با فردی که پیوند را می‌گیرد مطابقت دهد.

پس از پیوند، پزشکان داروهای خاصی، مانند آزاتیوپرین و سیکلوسپورین، را برای سرکوب سیستم ایمنی  تجویز می‌کنند تا از رد پانکراس جدید جلوگیری کنند. با این حال، این داروها احتمال ابتلا به عفونت‌هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا را برای افرادی که دارای پیوند عضو هستند افزایش می‌دهند. با گذشت زمان، این داروها همچنین ممکن است خطر ابتلا به برخی سرطان‌ها را افزایش دهند. به عنوان مثال، به دلیل خطر بیشتر برای سرطان پوست، پوشاندن پوست و استفاده از کرم ضد آفتاب مهم است. در صورت پیوند پانکراس، تا زمانی  عضو پیوند شده را در بدن خود داشته باشید، باید داروهای خاصی را مصرف کنید. همچنین باید در طول سالها آزمایشاتی انجام دهید تا مطمئن شوید پیوند پانکراس شما هنوز به درستی عمل می‌کند. همچنین بسیار مهم است که تمام قرارهای ملاقات خود با پزشکان را حفظ کنید.

 

آیا برای پیوند پانکراس لیست انتظار وجود دارد؟

در حال حاضر، تعداد افراد نیازمند یک پانکراس سالم بیشتر از تعدادی است که توسط اهدا‌کنندگان تأمین می‌شود. انتظار برای پانکراس می تواند بسیار طولانی باشد - به طور متوسط، حدود 3 سال. جراحان ممکن است پیوند پانکراس را همزمان با پیوند کلیه انجام دهند تا به کنترل مقادير گلوکز خون و کاهش آسیب به کلیه جدید کمک کنند. اگر ویژگی‌های ایمنی عضو اهدا شده با ویژگی‌های بیمارانی که پیوند را دریافت می‌کنند بیشتر مطابقت داشته باشند و بتوانند با آنها وجود داشته باشند، احتمال رد شدن کمتر است.

 

چشم انداز بعد از پیوند پانکراس چیست؟

چشم انداز بلند مدت افرادی که پیوند پانکراس دریافت می‌کنند بسیار خوب است. افرادی که پیوند همزمان کلیه و پانکراس دریافت می‌کنند نیز احتمال رد شدن عضو در آنها کمتر است. نتیجه‌ی مثبت بلند مدت به عوامل متعددی از جمله کنترل قند خون بستگی دارد.