اسپاسم عضلانی

اسپاسم عضلانی چیست؟

اسپاسم عضلانی، سفت شدن غیرعادی عضلات بخاطر انقباض طولانی مدت است. نشانه‌ای است که با آسیب به مغز، نخاع یا اعصاب حرکتی مرتبط است و در افرادی با شرایط عصبی مشاهده می‌شود، شرایطی مانند: 

• فلج مغزی
• مالتیپل اسکلروزیس
• سکته
• آسیب مغزی یا جراحت طناب نخاعی

 

 

اسپاسم عضلانی می‌تواند عضلات هر بخشی از بدن را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر در عضلات پا متداول است. علایم می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد و ممکن است دردناک و با بدشکلی و معلولیت همراه باشد.

دلایل اسپاسم عضلانی

حرکت اختیاری شامل یک سری ارتباطات بین عضلات و مغز، با سیگنال‌هایی انتقال یافته از طریق اعصاب و طناب نخاعی است. شرایط مادرزادی یا دیگر فاکتورهایی که ناحیه‌ی خاصی از مغز، طناب نخاعی یا اعصاب را تحت تاثیر قرار می‌دهد که می‌تواند جریان سیگنال‌ها را به و از عضلات تحت تاثیر قرار دهد. 

 

اسپاسم عضلانی در فلج مغزی

اسپاسم عضلانی در افراد مبتلا به فلج مغزی، ناشی از آسیب به بخشی از مغز می‌باشد که انقباض و حرکت عضلات را کنترل می‌کند. عضلات بازو و پا ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرند. کودکانی که با فلج مغزی تشخیص داده می‌شوند، ممکن است علائم اسپاسم عضلانی را شبیه به آنچه درنوزادان هست، نشان ندهند، اما مشکلات می‌تواند با گذر زمان و بلوغ کودک نمایان‌تر شود.

 

اسپاسم عضلانی در مالتیپل اسکلروزیس

افراد مبتلا به MS می‌توانند اسپاسم عضلانی را در پا و عضلات باسن (هیپ) تجربه کنند، که منجر به اسپاسم درعضله خم کننده ( پاها و باسن در حالت خمیده قفل شده اند) یا اسپاسم عضله بازکننده شود، که عضلات سفت، پاها را صاف نگه می‌دارد و بعضی اوقات از مچ پا عبور می کنند.

 

اسپاسم ناشی از آسیب مغزی

مدت زمان کمی بعد از آسیب تروماتیک مغز (TBI)، آسیب طناب نخاعی یا سکته، فرد مبتلا ممکن است نشانه‌هایی از سفتی عضلات را در بخش‌های مختلفی از بدن نشان دهد، که ممکن است با درمان آسب مغزی، بهبود یابد.

از آنجا که محل آسیب می‌تواند سیگنال‌های ارتباطی مغز با عضلات مختلف را تحت تاثیر قرار دهد، اسپاسم بخاطر TBI، آسیب طناب نخاعی یا سکته می‌تواند چالش برانگیز باشد. ممکن است پیام‌های بازتابی از ماهیچه‌ها  به مغز نرسد، یا ممکن است سیگنال‌های نامنظم زیادی از مغز به عضله، مانع از پاسخ عادی آن شود.

 

اسپاسم و گرفتگی عضلات چگونه درمان می‌شود؟

درمان اسپاسم برای بهبود تحرک، عدم وابستگی بیمار و راحتی اهمیت دارد. عدم درمان اسپاسم عضلانی می‌تواند منجر به درد، نقص دائمی مفاصل، عفونت مجرای ادراری، یبوست مزمن و زخم های فشاری شود.

اهداف درمانی شامل شل کردن عضلات تا حد ممکن، تسکین درد و سفتی، تقویت رشد بهینه ماهیچه‌های بلند در کودکان و بهبود حرکت و عدم وابستگی کودکان می‌شود.

تیم چند رشته‌ای از پزشکان، پرستاران، دستیاران پزشک، درمانگران و متخصصان کودکان با شما و کودکتان کار می‌کنند تا تعیین کنند که چه ترکیبی از مداخلات زیر مناسب‌تر است. 

فیزیوتراپی و کاردرمانی می‌توانند کمک کنند تا انعطاف‌پذیری عضلات، دامنه حرکت، هماهنگی و توان کودک شما به حداکثر برسد. گچ یا بست‌های موقتی، گرما درمانی، سرما، تحریک الکتریکی و بازخورد زیستی ممکن است در برنامه درمان اسپاسم عضلانی گنجانده شود. درمان می‌تواند توانایی کودک را در انجام کارهای روزانه افزایش دهد تا بتواند تا حد ممکن مستقل زندگی کند.

داروها ممکن است به طور جداگانه و یا بصورت ترکیبی استفاده شوند. پزشک و تیم درمان شما یک رژیم مناسب را برای کودک شما تهیه می‌کنند که به بهبود علائم و به حداقل رساندن عوارض جانبی کمک می‌کند.

بواسطه پمپی که با جراحی در شکم قرار می‌گیرد داروهای داخل نخاعی به طور پیوسته به مایع مغزی نخاعی منتقل می‌شود. باکلوفن یکی از داروهایی است که می‌توان از این طریق تجویز کرد. 

ممکن است برای بیماران منتخب، درمان جراحی برای اسپاسم عضلانی توصیه شود. ریزوتومی یک عمل جراحی است که در آن، جراح مغز و اعصاب به عصب های حسی شبیه کابل در امتداد ستون فقرات دسترسی پیدا کرده و با دقت اعصابی را جدا می‌کند که پیام‌های انقباض را به ماهیچه‌های آسیب‌دیده منتقل می‌کند.

جراح برای از بین بردن اسپاسم، غیرطبیعی‌ترین فیبرهای عصبی را برش می‌زند و سایر عملکردهای حرکتی و حسی را حفظ می‌کند.